De beste verplegers zijn niet altijd de veiligste. De jonge en mooie Elke is gelukkig gehuwd met Pepe, een stervoetballer. Ze schrijft voor diverse damesbladen en is bovendien zwanger. Succesvol en gelukkig over heel de lijn, tot het noodlot toeslaat. Bij een auto-ongeval komt Pepe om, Elke verliest haar ongeboren kind en ontwaakt, verlamd vanaf haar nek. Een intens emotionele periode begint: het ongeloof, de machteloosheid, de woede, en dan heel geleidelijk het aanvaarden en de revalidatie.
Haar vriendin Lies helpt haar bij dit alles, maar als Lies zelf zwanger wordt moet Elke een nieuwe assistent zoeken. Die vindt ze in de jonge, knappe en uiterst sympathieke en begripsvolle Rob. Langzaamaan begint Elke op beperkte manier weer van het leven te genieten. Rob dineert met haar, ze kan weer genieten vaneen glas wijn, hij leest haar voor en doet alles voor haar. Hoewel Elke geen gevoel heeft in haar lichaam, kan ze wel mentale gevoelens koesteren en beseft ze dat ze wat verliefd wordt op Rob. Maar zo ontstaan ook de twijfels: kan of wil Rob haar liefde beantwoorden? Elke krijgt niets uit hem over zijn verleden, zijn familie maar ondanks haar vaak duistere gedachten laat ze Rob bij haar intrekken. Dan begint een reeks vreemde voorvallen, schijnbare ongelukjes die Elke steeds meer isoleren van de buitenwereld en afhankelijk maken van Rob, die meer en meer dominerend wordt en duistere trekjes begint te vertonen. Enckels schreef een heel intense en dramatische roman over de reacties van iemand die plots in een afschuwelijke situatie belandt, die haar eigen lichaam niet meer kan gebruiken. Zonder in melodrama te verzanden beschrijft hij op zowel emotionele als praktische manier de evolutie van de nieuwe Elke, haar wanhoop en nieuwe hoop, tot de duisternis de bovenkant krijgt en de roman overgaat in psycho-horror, als ze de ware Rob leert kennen. Heel vlot en geloofwaardig geschreven, de overgang van roman naar thriller gaat heel geleidelijk, wordt voorzichtig opgebouwd via kleine voorvallen om dan finaal in overdrive te gaan. Heel degelijk werk.
Eddy C. Bertin (5)
Eddy C. Bertin (5)
RSS Feed