Bavo Dhooge: Sioux Blues
Wraak is een gerecht dat ook HEET kan gegeten worden
De kleurling Cassius Crane heeft een broertje dood aan werken en als hij solliciteert voor een job bij een bank waar hij niet al te hartelijk ontvangen wordt, berooft hij die bank maar. Met zijn vrouw, de Sioux-squaw Shappa Crane, een echt sexy moordwijf, slaat hij op de vlucht, belandt in een hotel en in een politieval. Cassius knalt een agent omver, krijgt enkele kogels in zijn lijf en wordt, als hij zwaaiend met zijn revolver buiten rent, neergeschoten door agent Ron Dark. Shappa is inmiddels met de buit aan de haal, en als Cassius niet meer tot echt leven in staat is verlost ze hem uit zijn lijden. Maar de geobsedeerde Shappa wil neer: ze wil Ron Dark dood. Ze neemt Chet, een huurmoordenaar in dienst, maar Chet werkt ook voor Ray Fines, een ex-Vegas artiest die zijn gezicht per ongeluk liet verbouwen door een witte tijger, en Cassius was die Ray veel geld schuldig, terwijl Ray op zijn beurt weer in schulden zit bij een grote maffiabaas. Iedereen wil dus het geld van Shappa, terwijl zij gewoon Ron Dark dood wil. Ingewikkeld? Dit is pas het begin! Als Shappa Ron zelf ontmoet worden ze zowaar tot elkaar aangetrokken, een extreme haat-liefde verhouding. Zoals de voorgangers ‘Stand-In’ en ‘Stiletto Libretto’ is dit ook een sterk filmische roman noir die deze keer niet vertrekt van een bizarre plot maar wel van de interacties van een stel volledig geflipte personages, wat hun reacties geheel onvoorspelbaar maakt. Heel vlotte actie afgewisseld met Tarantino-achtige dialogen, een aanloop als tot een harde thriller waarna de humor er voor zorgt dat Bavo regelmatig het genre zelf parodieert. Een tijdssituering is er niet, aanvankelijk denk je aan de jaren ’50-’60 maar veel van de filmverwijzingen zijn veel recenter. De chronologie wordt door ettelijke flash-backs overhoop gegooid, maar elk daarvan geeft de lezer meer inzicht in de drijfveren van de personages en de verschillende wendingen die het aanvankelijk relatief eenvoudige verhaal plots krijgt naar het slot toe, als heel wat gebeurtenissen plots in een heel ander daglicht geplaatst worden. Een intrigerende maar ook irriterende thriller: de geloofwaardigheid van de relatie van Shappa met Ron werkt niet voor mij, maar de essentie van het boek is precies dat zij geen perfecte, rationele mensen zijn maar gewone mensen met fouten zoals iedereen, en dus heel anders reageren en handelen dan je zou verwachten. Bavo balanceert op de heel dunne grens tussen actie en slapstick en brengt het er goed af. Vlot leesbaar, en zelden zo’n stel maffe personages ontmoet. Bavo is de auteur van een hele reeks Vlaamse thrillers, griezel- en sciencefiction romans voor de jeugd, en nog heel wat ander werk. Voor zijn voorgaande ‘Stiletto Libretto’ kreeg hij in 2009 de Diamanten Kogel, een nominatie voor de Gouden Strop, en vijf sterren in de VN-Thrillergids. Deze nieuweling is een goede opvolger. Eddy C. Bertin **** |
|