Susan Hill: Het Venetiaanse Masker
Een vervloekt schilderij regeert over leven en dood
Oliver bezoekt zijn vroegere mentor, Theo Parmitter, in de universiteit van Cambridge. Hij merkt een bizar schilderij op dat in een heel donkere hoek van Parmitter werkkamer hangt: het toont het carnaval in Venetië, staat vol duistere figuren en verspreidt als het ware een sfeer van dreiging. Die blijkt maar al te werkelijk te zijn als Theo vertelt hoe hij het schilderij kocht en dan op bezoek gevraagd werd bij een oude gravin, die ooit het schilderij kreeg van een liefdesrivale. Nu en dan duiken plots nieuwe personen op in het doek, bekende gezichten van mensen uit het heden, die op het schilderij in gevaarlijke situaties getoond worden, en die dan ook in het echt sterven. Een heel traditioneel bovennatuurlijk verhaal, als een gotische roman in schuifjes: verhaal in verhaal in verhaal. Door boosaardige hekserij is een demonische kracht in het schilderij geplaatst, een vervloeking die een keten gebeurtenissen van haat en dood ontketent, en die door niets of niemand kan gestopt worden. Het deed me een beetje denken aan de Ju-On thematiek van ‘The Ring’ en dergelijke, maar getransporteerd in het verleden. Vlot geschreven, feitelijk keurige 19e eeuwse griezel die de lezer confronteert met het onbekende en daardoor angstaanjagende, zonder dat er zuivere horror en bloed bij nodig zijn. Voor de moderne lezer verloopt het allemaal wel erg traag, teveel sfeerschepping en detail en te weinig actie, nagelbijtende griezel is het niet, en echt origineel is het ook moeilijk te noemen, materiaal voor een kortverhaal dat wat langer uitgewerkt werd tot een kortroman, als dusdanig best genietbaar maar weinig memorabel. Voor de liefhebbers van klassieke griezel in de traditie van Henry James, M.R. James, Oliver Onions en dergelijke.
Eddy C. Bertin (3)
Originele Titel: The Man in the Picture
Uitgeverij: Sijthoff
2007-2010
Paperback
127 Blz.
ISBN: 9789021803470
Oliver bezoekt zijn vroegere mentor, Theo Parmitter, in de universiteit van Cambridge. Hij merkt een bizar schilderij op dat in een heel donkere hoek van Parmitter werkkamer hangt: het toont het carnaval in Venetië, staat vol duistere figuren en verspreidt als het ware een sfeer van dreiging. Die blijkt maar al te werkelijk te zijn als Theo vertelt hoe hij het schilderij kocht en dan op bezoek gevraagd werd bij een oude gravin, die ooit het schilderij kreeg van een liefdesrivale. Nu en dan duiken plots nieuwe personen op in het doek, bekende gezichten van mensen uit het heden, die op het schilderij in gevaarlijke situaties getoond worden, en die dan ook in het echt sterven. Een heel traditioneel bovennatuurlijk verhaal, als een gotische roman in schuifjes: verhaal in verhaal in verhaal. Door boosaardige hekserij is een demonische kracht in het schilderij geplaatst, een vervloeking die een keten gebeurtenissen van haat en dood ontketent, en die door niets of niemand kan gestopt worden. Het deed me een beetje denken aan de Ju-On thematiek van ‘The Ring’ en dergelijke, maar getransporteerd in het verleden. Vlot geschreven, feitelijk keurige 19e eeuwse griezel die de lezer confronteert met het onbekende en daardoor angstaanjagende, zonder dat er zuivere horror en bloed bij nodig zijn. Voor de moderne lezer verloopt het allemaal wel erg traag, teveel sfeerschepping en detail en te weinig actie, nagelbijtende griezel is het niet, en echt origineel is het ook moeilijk te noemen, materiaal voor een kortverhaal dat wat langer uitgewerkt werd tot een kortroman, als dusdanig best genietbaar maar weinig memorabel. Voor de liefhebbers van klassieke griezel in de traditie van Henry James, M.R. James, Oliver Onions en dergelijke.
Eddy C. Bertin (3)
Originele Titel: The Man in the Picture
Uitgeverij: Sijthoff
2007-2010
Paperback
127 Blz.
ISBN: 9789021803470