HARRY POTTER AND THE HALF-BLOOD PRINCE
Er komt helaas wat sleet op de franchise.
Hoewel de zesde Potterfilm compleet afgewerkt was, werd de release uitgesteld van november 2008 tot deze zomer. Enige reden: filmstudio Warner Bros ook in 2009 een zomerblockbuster bezorgen, nadat 2008 al succesvol genoeg was met ‘The Dark Knight’. Deze mercantiele oprisping blijkt nog te werken ook, want de eerste resultaten wijzen op een nog grotere stormloop dan bij deze illustere voorganger, die op zijn beurt al records deed sneuvelen bij de vleet. Het lange wachten voor de vele fans was helaas niet helemaal gerechtvaardigd. Voor het eerst hadden we echt een deja-vu-gevoel met nummer zes in de serie. Alle films volgen dezelfde stereotiepe opbouw en die begint wat te vervelen. Bovendien krijgt scenarist Steve Kloves met iedere film een moeilijker taak om het boek naar een film te vertalen: de boeken worden immers almaar langer en uitgebreider. Dat betekent schrappen en selecteren, en voor het eerst is hij het evenwicht wat kwijtgeraakt. In deze ‘Half-Blood Prince’ krijgen de amoureuze perikelen net iets teveel screen time, ten koste van het gevecht met Voldemort en zijn discipelen, die alweer een snood plan hebben opgevat. Het verhaal pikt in direct na het einde van ‘The Order of the Phoenix’. Hoewel Voldemort toen fysiek teruggeslagen werd, is zijn nefaste invloed op de wereld groter dan ooit tevoren. Zijn Death Eaters plegen nu ongestoord de ene aanslag na de andere: mensen verdwijnen, ze maken de toverstokkenwinkel van Ollivander met de grond gelijk en ze vernietigen de Millennium Bridge in London. Professor Dumbledore beseft dat er iets moet gebeuren en hoewel het schoolvakantie is, contacteert hij Harry om hem te helpen. Ze kunnen Horace Slughorn overtuigen om terug te keren naar Hogwarth, in de hoop daar zijn geheim te ontsluieren. Slughorn kende Voldemort immers als student Tom Riddle, en Dumbledore is er zeker van dat dit geheim hen kan helpen om Voldemorts plannen te verijdelen. Wanneer de zomervakantie gedaan is, keren alle studenten terug. Intussen zijn ze allemaal een jaartje ouder en steken allerlei verliefdheden de kop op. Ook Draco Malfoy voert iets in zijn schild, maar Potter kan geen bewijzen voorleggen voor zijn vermoedens. Zoals steeds is ‘Harry Potter’ niet alleen een fantasyverhaal, maar ook een evocatie van het adolescentenleven. Boek na boek (en dus ook film na film) vertonen de personages de typerende trekjes van puberende jongens en meisjes in een specifiek schooljaar. Nu ze ongeveer 16-17 jaar zijn, wordt het geflirt, dat in eerdere delen nog bedekt en onwennig was, alsmaar directer en dat leidt tot soapachtige toestanden. Harry heeft gevoelens voor Ginny, de zus van zijn beste vriend Ron, en vreest dat die laatste dat absoluut zal afkeuren. Ron op zijn beurt krijgt als sportieve ‘stud’ ineens aandacht van bewonderaarsters, ene Lavender in het bijzonder. Het geflikflooi tussen de twee ergert Hermione enorm, aangezien zijn nu zelf overtuigd is van haar gevoelens voor Ron. Enzovoort enzoverder. Dus krijgen we talloze scènes van de jongelui die naar elkaar loensen, liefdesbrouwsels in elkaar steken, ‘prom dates’ moeten selecteren, door jaloezie ingegeven ruziemakerij... Meer zelfs, de chaotische gevoelswereld verleidt sommigen zelfs tot het experimenteren met geestesverruimende middelen. Bijgevolg zien we voor het eerst een superopgepepte Ron en een apestonede Harry. Deze dimensie is echter al bij al vreselijk voorspelbaar – u kan al raden welke koppels er finaal overblijven – en weinig origineel: dit hebben we al vaak genoeg zien in allerlei high school drama’s (of musicals, tegenwoordig) De dreiging van Voldemort raakt hierdoor wat ondergesneeuwd en het stuwt de film naar een duur van 2,5 uur. Dat is voor een Harry Potterfilm zelfs niet zo ongewoon, maar we hebben het allemaal al eens eerder gezien en voor het eerst hebben we ons zelfs verveeld bij momenten. De interieurs van Hogwarth kennen we intussen al van buiten, de kalverliefdes worden teveel uitgemolken, de grappig bedoelde slapstickmomenten zijn te kinderachtig voor een adolescent publiek en de finale actie wordt net iets te snel afgehaspeld. De dramatische wendingen krijgen te weinig ruimte en verliezen hierdoor hun impact. ‘Harry Potter and the Half-Blood Prince’ voelt dan ook aan als een gemiste kans. Het wordt tijd om de reeks af te sluiten, want de gestage opbouw over de delen heen naar liefdesclimaxen en een finaal duel met The Dark Lord mogen de makers stilaan echt wel gaan afronden. Beterschap is gelukkig in aantocht: het laatste boek wordt zelfs omgezet in twee delen, waarvan het eerste deel een soort avonturen-road movie wordt. Een creatieve impuls en een nieuwe aanpak die de reeks dringend nodig heeft. ‘Harry Potter and the Deathly Hollows part 1’ komt uit in november 2010, deel 2 in de zomer van 2011. Gert Van den Berghe ** TECHNISCHE FICHE Regie: David Yates Scenario: Steve Kloves Producer: David Heyman, David Barron Muziek: Nicholas Hooper Cinematografie: Bruno Delbonnel Editor: Mark Day ARTISTIEKE FICHE Daniel Radcliffe Rupert Grint Emma Watson Michael Gambon Jim Broadbent Alan Rickman e.v.a. |