Simon Joukes 15/4/1939 – 6/10/2010
Simon Emile Oscar Joukes, geboren Harlingen op 15 april 1939, is overleden. Allicht een onbekende naam voor de jongere generaties, maar de oude garde van de SF in Vlaanderen herinneren zich beslist zijn naam en doordravende persoonlijkheid wel. Waar Simon was hoorde je dat dadelijk, en je kon hem ook niet over het hoofd zien. Platliggend zwart haar, in die tijd een volle zwarte baard, een gedreven babbelaar met een diepgaande kennis van het genre en een onweerstaanbare drang om daarover te discussiëren. Simon was van in het begin actief bij het ontstaan van de vereniging SFan in Antwerpen in 1970, en werkte mee aan ettelijke conventies. In België of Nederland, Simon kon je er altijd vinden. Hij zat in panelgesprekken, zat als jurylid in verhalenwedstrijden, en was ook altijd te vinden voor een after party met vaak gekke bedoeningen. Toen ik hem leerde kennen woonde hij in Rijswijk en stond er 'Medisch Tekstconsultent' op zijn visitekaartje, later verkaste hij naar Delft (waar hij in de laatste jaren blijkbaar ook erg actief was in theater en polemiek) en werd dat 'tekstschrijver/vertaler'. Als bezeten lezer van zowel fantasy als SF zorgde hij voor zijn eigen fanzine 'Muigheal' (viertalig!) waarvan 4 nrs verschenen tussen 1972 en 1974 en hij werd ook redacteur van 'SF Magazine' (het clubblad van SFan, voorheen 'Info SFan', later 'Progressef') voor de nrs 32-45 (1974-1975), een taak die overgenomen werd door Robert Smets toen de werkdruk te zwaar werd. Simon gaf de zet om de SFancons in 1973 te hernoemen tot Beneluxcons. Hij schreef ettelijke artikels en brieven in fanzines, maar bij mijn weten slechts één kortverhaal 'Arsenaal' in Infosfan 23 in 1973. Toen het actieve fanleven zowat uitstierf in Vlaanderen in de jaren '80 verloor ik contact, behalve een kort briefje of kaartje nu en dan. Enkele jaren geleden ontmoette ik hem nog eens, ik denk zelfs dat het bij mij thuis was tijdens een doortocht van Simon, maar ik weet het echt niet meer zeker. De baard was weg, het haar was uitgedund en grijs geworden, maar hij was nog steeds dezelfde actieve prater. Een discussie over een bepaald onderwerp met Simon was niet iets dat je op enkele minuten kon klaren! Simon overleed geheel onverwachts in Dresden op 6 oktober 2010, bij de terugreis van een citytrip naar Praag. Hij laat een dochter na, Idsert Joukes. De crematie gebeurde in besloten kring. Het overlijdensbericht citeert heel toepasselijk Tolkien. Op enkele van de foto's staat een pijnlijk jonge Simon, de zwarte baard, bril op de neus, sigaret in de mond, en een intense spanning op zijn gezicht terwijl hij enkele pagina's aan het bekijken is. Zo herinner ik mij hem, een van de vrienden van de oude garde die 40 jaar geleden aan de wieg stond van wat eens Sfan was. Vaarwel Simon, we hebben elkaar niet vaak meer gezien sinds die wilde jaren van het SF-fandom, maar het was goed je als vriend gekend te hebben.
Eddy C. Bertin
Eddy C. Bertin