Thirza Meta
Geboren in Gent op 1 april woon ik tegenwoordig in de Kempen met mijn knappe echtgenoot en schatten van katten.
Als kind al was ik verzot op tekenen en lezen, zowel stripverhalen als boeken.
Heel wat zaterdagen werden in de bibliotheek doorgebracht en de jeugdafdeling heb ik zowat verslonden. En toen werd ik 12 en gaf mijn vader me een 'boek voor volwassenen', omdat ik in de jeugdafdeling niets meer vond: De Hobbit en niet lang daarna In de ban van de ring. Beide boeken heb ik naderhand meermaals herlezen, zowel in het Engels als in het Nederlands.
Met het lezen van Tolkien is het uiteindelijk ook begonnen: de schrijfkriebels waren losgebroken. O wee, o wee...! Mijn vaders oude typmachine kreeg het zwaar te verduren. Loodzwaar was dat ding, niet alleen in gewicht, maar ook qua vingeraanslag. Hoe zeer mijn vingertoppen deden telkens ik weer een stuk had geschreven, dat wil je gewoon niet weten! :-)
In die periode schreef ik overigens, naast romantische stukjes en het uitzonderlijke weerwolfverhaal, vooral pogingen tot fantasy, wat geïnspireerd op Tolkien, maar ook op Egypte, waar ik toentertijd heel erg mee 'weg' was, vooral door de stripverhalen van Papyrus (van Lucien de Gieter, bij uitgeverij Dupuis). Die eerste Egypte-verhalen kwamen eigenlijk nooit af, wegens gebrek aan inspiratie. Een hele tijd bewaarde ik ze, maar naderhand vlogen ze de papiermand in. En da's iets waar ik nog altijd spijt van heb.
Enkele jaren schrijven op vaders oude schrijfmachine zorgden ervoor dat dat antieke beestje uiteindelijk de geest gaf. Schrijflint stuk, toetsen kapot - vooral de 's' kreeg het hard te verduren. Wat wil je...
Gelukkig kwam toen de PC in opmars! Ik herinner me nog verhalen die op zo'n oude matrixprinter zijn afgedrukt, hihihi. Ook die hebben later evenwel een oneervol einde in de papiermand gevonden, helaas. Rond die tijd - ik spreek dan van 14-15 jaar - begon ook het idee voor Wortelboom te groeien. Ik schreef epistels tot 70 pagina's en tekende kaarten en karakters, die dan - zoals hun voorgangers - hun einde in de (virtuele) prullenmand vonden. Verstand komt met de jaren, zeggen ze, hè. Wel: ik ben nu begin 30 en ik ben tot het inzicht gekomen dat je probeersels en stukjes tekst beter apart in een mapje stopt... Je weet maar nooit.
Wortelboom zoals het er nu uitziet, heeft enkele jaren nodig gehad om tot wasdom te komen. De personages zijn overigens grotendeels hetzelfde gebleven als toen, maar uiteraard beter uitgewerkt. Belangrijk in dit proces was mijn kennismaking met John Vermeulen, gerenommeerd schrijver van o.m. thrillers, historische en fantastische boeken. Ik ontmoette hem op de Antwerpse boekenbeurs bij de stand van uitgeverij Kramat waar het zaadje voor het afwerken van mijn eerste boek goed begoten werd. Nu kan ik, mede dankzij John wiens - vaak cynische - mails een ware steun voor me waren, trots aankondigen dat Wortelboom, het eerste deel van de cyclus van Zeríans Vloek, in maart 2008 bij Kramat is uitgegeven!
Het vervolg, Muziekwevers zal mei 2009 verschijnen en aan het derde deel wordt de laatste hand gelegd.Sinds 2005 ben ik als redactielid actief bij Pure Fantasy, een fantastisch verhalenmagazine dat ontsproten is aan het enthousiaste brein van Alex de Jong. Samen met mijn collega's lees, beoordeel en redigeer ik verhalen die door Nederlandstalige schrijvers ingezonden worden. Laatst zat ik overigens in de jury van de Unleash Award, een tweemaal per jaar georganiseerde verhalenwedstrijd door het duo Pure Fantasy en Suspensestory.
Op de middelbare school volgde ik moderne talen, omdat ik er steeds vanuit was gegaan dat ik Germaanse filologie zou gaan volgen aan de universiteit. Het is eventjes anders uitgedraaid, want ik ben afgestudeerd als klinisch psychologe. De reden was voornamelijk op werkvlak: ik dacht dat ik met Germaanse eigenlijk niet veel meer zou kunnen doen dan voor een klas staan en occasioneel wat vertaalwerk. Rond de periode van mijn afstuderen aan de humaniora was er groot tekort aan psychologen. Vooral kinder- en gezinstherapeuten leken een gat in de markt te zijn. Een van mijn vriendinnen haalde me over om ook psychologie te gaan studeren, en na heel wat wikken en wegen heb ik dat dus gedaan. Die studie heeft me op meerdere vlakken rijker gemaakt, en ik heb er een fantastische vriendin leren kennen, die me tegenwoordig ook helpt met het proeflezen van mijn epische manuscripten :-)
Het werk vinden in psychologensector was echter wat anders. Het gat in de markt van een handvol jaren eerder, was ineens al helemaal opgevuld en stroomde zelfs over! Daar sta je dan, diploma in de hand, maar geen werk. Tijdens mijn laatste jaar unief werkte ik gelukkig al parttime in een kledingzaak, het jaar erop werd ik aangesproken om bij een stripverhalenzaak, De Poort in Gent, te komen werken. Dat was echt een super job; ik heb daar ontzettend veel geleerd over fantasy. De jongen met wie ik toen samenwerkte, Pedro, heeft nu een geheel eigen stripspeciaalzaak die Epic heet en gevestigd is in de Schouwburgstraat in Gent.
Na enig zoeken vond ik drie jaar na afstuderen (eindelijk) een betrekking als psycholoog, in een Gemeenschapsinstelling voor Bijzondere Jeugdzorg. Dat was een heuse eye-opener: wat ik al die tijd geleerd en bestudeerd had in de gevallenstudies tijdens de opleiding, trof ik nu in levenden lijve in mijn bureau aan. Jongens van 12 tot 18 jaar, uit soms heel moeilijke gezinssituaties, die alle grond onder hun voeten voelen wegzinken. Griezelig, soms, die verhalen. Over een moeder die haar kinderen trachtte te smoren met een matras, een jongen die zijn moeder bedreigde met een mes, kinderen die van het ene pleeggezin of tehuis naar het andere overgeplaatst worden, vechtpartijen, criminaliteit, afpersing. En dikwijls gaat dat over jongens die heel wat potentieel hebben op intellectueel vlak.
Nu is dat hoofdstuk ook afgesloten en focus ik me volledig op schrijven... :-)
www.thirza-meta.be
Als kind al was ik verzot op tekenen en lezen, zowel stripverhalen als boeken.
Heel wat zaterdagen werden in de bibliotheek doorgebracht en de jeugdafdeling heb ik zowat verslonden. En toen werd ik 12 en gaf mijn vader me een 'boek voor volwassenen', omdat ik in de jeugdafdeling niets meer vond: De Hobbit en niet lang daarna In de ban van de ring. Beide boeken heb ik naderhand meermaals herlezen, zowel in het Engels als in het Nederlands.
Met het lezen van Tolkien is het uiteindelijk ook begonnen: de schrijfkriebels waren losgebroken. O wee, o wee...! Mijn vaders oude typmachine kreeg het zwaar te verduren. Loodzwaar was dat ding, niet alleen in gewicht, maar ook qua vingeraanslag. Hoe zeer mijn vingertoppen deden telkens ik weer een stuk had geschreven, dat wil je gewoon niet weten! :-)
In die periode schreef ik overigens, naast romantische stukjes en het uitzonderlijke weerwolfverhaal, vooral pogingen tot fantasy, wat geïnspireerd op Tolkien, maar ook op Egypte, waar ik toentertijd heel erg mee 'weg' was, vooral door de stripverhalen van Papyrus (van Lucien de Gieter, bij uitgeverij Dupuis). Die eerste Egypte-verhalen kwamen eigenlijk nooit af, wegens gebrek aan inspiratie. Een hele tijd bewaarde ik ze, maar naderhand vlogen ze de papiermand in. En da's iets waar ik nog altijd spijt van heb.
Enkele jaren schrijven op vaders oude schrijfmachine zorgden ervoor dat dat antieke beestje uiteindelijk de geest gaf. Schrijflint stuk, toetsen kapot - vooral de 's' kreeg het hard te verduren. Wat wil je...
Gelukkig kwam toen de PC in opmars! Ik herinner me nog verhalen die op zo'n oude matrixprinter zijn afgedrukt, hihihi. Ook die hebben later evenwel een oneervol einde in de papiermand gevonden, helaas. Rond die tijd - ik spreek dan van 14-15 jaar - begon ook het idee voor Wortelboom te groeien. Ik schreef epistels tot 70 pagina's en tekende kaarten en karakters, die dan - zoals hun voorgangers - hun einde in de (virtuele) prullenmand vonden. Verstand komt met de jaren, zeggen ze, hè. Wel: ik ben nu begin 30 en ik ben tot het inzicht gekomen dat je probeersels en stukjes tekst beter apart in een mapje stopt... Je weet maar nooit.
Wortelboom zoals het er nu uitziet, heeft enkele jaren nodig gehad om tot wasdom te komen. De personages zijn overigens grotendeels hetzelfde gebleven als toen, maar uiteraard beter uitgewerkt. Belangrijk in dit proces was mijn kennismaking met John Vermeulen, gerenommeerd schrijver van o.m. thrillers, historische en fantastische boeken. Ik ontmoette hem op de Antwerpse boekenbeurs bij de stand van uitgeverij Kramat waar het zaadje voor het afwerken van mijn eerste boek goed begoten werd. Nu kan ik, mede dankzij John wiens - vaak cynische - mails een ware steun voor me waren, trots aankondigen dat Wortelboom, het eerste deel van de cyclus van Zeríans Vloek, in maart 2008 bij Kramat is uitgegeven!
Het vervolg, Muziekwevers zal mei 2009 verschijnen en aan het derde deel wordt de laatste hand gelegd.Sinds 2005 ben ik als redactielid actief bij Pure Fantasy, een fantastisch verhalenmagazine dat ontsproten is aan het enthousiaste brein van Alex de Jong. Samen met mijn collega's lees, beoordeel en redigeer ik verhalen die door Nederlandstalige schrijvers ingezonden worden. Laatst zat ik overigens in de jury van de Unleash Award, een tweemaal per jaar georganiseerde verhalenwedstrijd door het duo Pure Fantasy en Suspensestory.
Op de middelbare school volgde ik moderne talen, omdat ik er steeds vanuit was gegaan dat ik Germaanse filologie zou gaan volgen aan de universiteit. Het is eventjes anders uitgedraaid, want ik ben afgestudeerd als klinisch psychologe. De reden was voornamelijk op werkvlak: ik dacht dat ik met Germaanse eigenlijk niet veel meer zou kunnen doen dan voor een klas staan en occasioneel wat vertaalwerk. Rond de periode van mijn afstuderen aan de humaniora was er groot tekort aan psychologen. Vooral kinder- en gezinstherapeuten leken een gat in de markt te zijn. Een van mijn vriendinnen haalde me over om ook psychologie te gaan studeren, en na heel wat wikken en wegen heb ik dat dus gedaan. Die studie heeft me op meerdere vlakken rijker gemaakt, en ik heb er een fantastische vriendin leren kennen, die me tegenwoordig ook helpt met het proeflezen van mijn epische manuscripten :-)
Het werk vinden in psychologensector was echter wat anders. Het gat in de markt van een handvol jaren eerder, was ineens al helemaal opgevuld en stroomde zelfs over! Daar sta je dan, diploma in de hand, maar geen werk. Tijdens mijn laatste jaar unief werkte ik gelukkig al parttime in een kledingzaak, het jaar erop werd ik aangesproken om bij een stripverhalenzaak, De Poort in Gent, te komen werken. Dat was echt een super job; ik heb daar ontzettend veel geleerd over fantasy. De jongen met wie ik toen samenwerkte, Pedro, heeft nu een geheel eigen stripspeciaalzaak die Epic heet en gevestigd is in de Schouwburgstraat in Gent.
Na enig zoeken vond ik drie jaar na afstuderen (eindelijk) een betrekking als psycholoog, in een Gemeenschapsinstelling voor Bijzondere Jeugdzorg. Dat was een heuse eye-opener: wat ik al die tijd geleerd en bestudeerd had in de gevallenstudies tijdens de opleiding, trof ik nu in levenden lijve in mijn bureau aan. Jongens van 12 tot 18 jaar, uit soms heel moeilijke gezinssituaties, die alle grond onder hun voeten voelen wegzinken. Griezelig, soms, die verhalen. Over een moeder die haar kinderen trachtte te smoren met een matras, een jongen die zijn moeder bedreigde met een mes, kinderen die van het ene pleeggezin of tehuis naar het andere overgeplaatst worden, vechtpartijen, criminaliteit, afpersing. En dikwijls gaat dat over jongens die heel wat potentieel hebben op intellectueel vlak.
Nu is dat hoofdstuk ook afgesloten en focus ik me volledig op schrijven... :-)
www.thirza-meta.be