Tisa Pescar: Wolfmaan – Moroi, Strigoi
Oude vampiers zijn haatdragend, je bent gewaarschuwd
Dit is het tweede deel van de trilogie ‘Maanmysteries’, het eerste deel heette in 2008 nog gewoon ‘Jachtmaan – De Jager, de Prooi’ en introduceerde ons in een romantische of decadente (naar keuze) commune in een afgelegen Frans dorpje. Geleid door Pascal, kunstenaar, en zijn gezellen Radu, schrijver, Eris, elfachtig, en Cat, soort witte heks. Pascals zus, Maire, vervoegde de commune en ontdekte al vlug dat niet alleen iedereen seks heeft met iedereen, naar gelang tijd of zin, maar ook dat ze allen drager zijn van besmet bloed, ontstaan door een boosaardig experiment in Roemenië in 1937: de vloek van de weerwolf, hen overgedragen door Radu. Bovendien werden ze belaagd door een oude vijand van Radu, een vampier. (Vampiers en weerwolven hebben het nooit kunnen vinden met elkaar) De vloek werd opgeheven en dus zaten we met een happy ending, met Radu en Maire samen, maar zo schrijf je natuurlijk geen vervolg. We zijn tien jaar verder, de commune is nog steeds hecht te samen, een beetje ouder, maar de oude vijand, Gheorge Vidar, is weer in actie. Vidar was een weerwolf die transformeerde in een Strigoi, een vampier, en slaagt erin Radu te vergiftigen die dezelfde verandering ondergaat (ja, Pesar neemt soms wel een loopje met aanvaarde normen, dit is ‘Twilight’ niet). Vidar heeft Veles, de zoon van Maire en Radu ontvoerd, en zendt foto’s van diens gevangenschap naar de commune. Hij wil Veles laten transformeren in een weerwolf terwijl een andere gevangene, een meisje, bij hem zit. Cat is een erfheks, familie van de clan van Morgain, en roept in een gevaarlijk ritueel demonen op om Vidal te vinden. Maire wordt gekidnapt door Vidal en door hem besmet, ze keert terug als strigoirica, een slaaf van een vampier. Nieuwe versies van vampirisme, heel wat akelige scènes en zwarte humor. De ouders van Radu, Dumi en Mila, worden opgegraven: ze zijn moroi, goedaardige vampiers, die moeten helpen in de strijd tegen de ware engerd. Ja, het wordt wat ingewikkeld! En dat wordt het nog meer verder in het boek. Een stevige dosis horror die de zuivere horror op het randje vermijdt, ook wat seks tussendoor om het te kruiden, maar Tisa weet haar sympathieke personages, welke bizarre kwaliteiten ze ook hebben, levensecht over te brengen en ons in te wijden in de leefwijze van moderne weerwolven en vampiers. Dit is geen gotische roman, alles speelt zich af in het heden, met mobieltjes etc. en alle problemen, hoe bovennatuurlijk ook, worden op eigentijdse manier behandeld. Natuurlijk komt er een finale confrontatie met Vidar, maar hoe die afloopt zal je zelf wel lezen. Het is behoorlijk somber en zou de cyclus in de stijl van Shakespeare kunnen afsluiten, maar gelukkig is er een derde deel gekomen, ‘Heksenmaan’, waarover later meer. Heel degelijke vernieuwende bovennatuurlijke horror roman in de beste traditie van Anne Rice (toen ze nog spannende boeken schreef) maar borduurt net iets teveel verder op wat we al wisten uit het eerste deel.
Eddy C. Bertin (4)
Dit is het tweede deel van de trilogie ‘Maanmysteries’, het eerste deel heette in 2008 nog gewoon ‘Jachtmaan – De Jager, de Prooi’ en introduceerde ons in een romantische of decadente (naar keuze) commune in een afgelegen Frans dorpje. Geleid door Pascal, kunstenaar, en zijn gezellen Radu, schrijver, Eris, elfachtig, en Cat, soort witte heks. Pascals zus, Maire, vervoegde de commune en ontdekte al vlug dat niet alleen iedereen seks heeft met iedereen, naar gelang tijd of zin, maar ook dat ze allen drager zijn van besmet bloed, ontstaan door een boosaardig experiment in Roemenië in 1937: de vloek van de weerwolf, hen overgedragen door Radu. Bovendien werden ze belaagd door een oude vijand van Radu, een vampier. (Vampiers en weerwolven hebben het nooit kunnen vinden met elkaar) De vloek werd opgeheven en dus zaten we met een happy ending, met Radu en Maire samen, maar zo schrijf je natuurlijk geen vervolg. We zijn tien jaar verder, de commune is nog steeds hecht te samen, een beetje ouder, maar de oude vijand, Gheorge Vidar, is weer in actie. Vidar was een weerwolf die transformeerde in een Strigoi, een vampier, en slaagt erin Radu te vergiftigen die dezelfde verandering ondergaat (ja, Pesar neemt soms wel een loopje met aanvaarde normen, dit is ‘Twilight’ niet). Vidar heeft Veles, de zoon van Maire en Radu ontvoerd, en zendt foto’s van diens gevangenschap naar de commune. Hij wil Veles laten transformeren in een weerwolf terwijl een andere gevangene, een meisje, bij hem zit. Cat is een erfheks, familie van de clan van Morgain, en roept in een gevaarlijk ritueel demonen op om Vidal te vinden. Maire wordt gekidnapt door Vidal en door hem besmet, ze keert terug als strigoirica, een slaaf van een vampier. Nieuwe versies van vampirisme, heel wat akelige scènes en zwarte humor. De ouders van Radu, Dumi en Mila, worden opgegraven: ze zijn moroi, goedaardige vampiers, die moeten helpen in de strijd tegen de ware engerd. Ja, het wordt wat ingewikkeld! En dat wordt het nog meer verder in het boek. Een stevige dosis horror die de zuivere horror op het randje vermijdt, ook wat seks tussendoor om het te kruiden, maar Tisa weet haar sympathieke personages, welke bizarre kwaliteiten ze ook hebben, levensecht over te brengen en ons in te wijden in de leefwijze van moderne weerwolven en vampiers. Dit is geen gotische roman, alles speelt zich af in het heden, met mobieltjes etc. en alle problemen, hoe bovennatuurlijk ook, worden op eigentijdse manier behandeld. Natuurlijk komt er een finale confrontatie met Vidar, maar hoe die afloopt zal je zelf wel lezen. Het is behoorlijk somber en zou de cyclus in de stijl van Shakespeare kunnen afsluiten, maar gelukkig is er een derde deel gekomen, ‘Heksenmaan’, waarover later meer. Heel degelijke vernieuwende bovennatuurlijke horror roman in de beste traditie van Anne Rice (toen ze nog spannende boeken schreef) maar borduurt net iets teveel verder op wat we al wisten uit het eerste deel.
Eddy C. Bertin (4)
- Originele Titel
- Uitgeverij: Kramat
- 2009
- Paperback
- 304 Blz.
- ISBN: 9789079552177